"Ik doe mijn ogen open; - mijn hand houd een mouw vast, een arm. Is het een gewonde? Ik schreeuw tegen hem- geen antwoord; - het is een lijk. Mijn hand tast verder, ik voel splinters; - dan weet ik weer, dat we op een kerkhof liggen."
Maria Remarque (1929), Im Westen Nichts Neues, Utrecht. Uitgeverij Erven J. Bijleveld bladzijde 44
Geen opmerkingen:
Een reactie posten